obligatoir

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  obligatoir    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• obli·ga·toir

Woordherkomst en -opbouw

• in de betekenis van ‘verplicht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1786
• Leenwoord uit het Frans obligatoire

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	obligatoir	obligatoirder	obligatoirst
verbogen	obligatoire	obligatoirdere	obligatoirste
partitief	obligatoirs	obligatoirders	-

Bijvoeglijk naamwoord

obligatoir

1. van iets dat het verplicht is; dat je eraan gebonden bent

   • Net als vorig jaar doet reizend foodfesitval Trek ook het Amstelpark aan. Wat Trek bijzonder maakt is de combinatie van foodtrucks en kleinkunst. Amsterdams muzikaal talent krijgt de kans om de bühne te betreden. Verder worden er niet alleen de obligatoire hamburgers geserveerd, maar bijvoorbeeld ook gefrituurde sprinkhanen.  
   • Volgens de burgemeester zijn trouwens ook lang niet alle mannen vragende partij voor de obligatoire kussen op het werk. ‘Ze zeggen me: “We weten nooit of vrouwen die we niet goed kennen het wel leuk vinden dat we ze een kus geven. Het zou veel simpeler zijn als we het gewoon niet deden.”’  

2. (juridisch) verbintenisscheppend; soort overeenkomst dat de verbintenissen schept

Synoniemen

• (1) verplicht
• (2) verbindend, verplichtend
• (3) verbintenisscheppend

Vertalingen

    1. verplicht   

Engels: compulsory (en), mandatory (en) Frans: obligatoire (fr)

Gangbaarheid

• Het woord obligatoir staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "obligatoir" herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.