norština

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /norʃcɪna/

Woordafbreking

• nor·šti·na

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het zelfstandig naamwoord Nor met het achtervoegsel -ština

Zelfstandig naamwoord

norština v

1. (taal) Noors; een Germaanse taal voornamelijk gesproken in Noorwegen

   «V moderní norštině musí mít věta podmět.»

   In modern Noors moet een zin een voorwerp hebben.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	norština	norštiny
genitief	norštiny	norštin
datief	norštině	norštinám
accusatief	norštinu	norštiny
vocatief	norštino	norštiny
locatief	norštině	norštinách
instrumentalis	norštinou	norštinami

Synoniemen

• norsky (bw.)
• norský jazyk m onbezield

Hyperoniemen

• jazyk m onbezield

Verwante begrippen

• bokmål
• Norka v
• Norsko o
• norský
• nynorsk

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.