neokolonialisme

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • neo·ko·lo·ni·a·lis·me
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord neokolonialisme
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

neokolonialisme o [2]

  1. politieke term die de (vermeende) exploitatie beschrijft waar rijke landen zich schuldig zouden maken ten aanzien van hun zelfstandig geworden (vroegere koloniale) gebieden, hoewel deze gebieden formeel politiek onafhankelijk zijn geworden zouden ze economisch en militair nog steeds even afhankelijk zijn als in de koloniale periode
    • Critici zeggen dat China zijn macht als geldlener gebruikt om de eigen bedrijven aan het werk te houden, zonder dat de projecten nuttig zijn voor het gastland. The Economist pakte onlangs uit met een artikel over de nieuwe, maar lege snelwegen in Pakistan. Brahma Chellaney, professor Internationale Politiek in New Delhi en Berlijn, spreekt zelfs over neokolonialisme. ‘Die infrastructuurwerken ondersteunen de lokale economie niet, maar vergroten alleen China’s toegang tot grondstoffen en afzetmarkten. China stuurt zelfs zijn eigen arbeiders waardoor er heel weinig lokale jobs komen.’ Chellaney spreekt over een schuldenval, omdat lokale overheden Chinees geld lenen en zo op lange termijn kwetsbaar worden. [3] 
    • Het is het net alsof je Dabiq zit te lezen, de glossy van IS. In nummer 15 geeft de terreurgroep in zes redenen voor haar haat. Ze laakt het Westen vanwege "het binnenvallen van onze landen", maar pas op. Breng haar daden niet terug tot boosheid over neokolonialisme - een argumentatie die ook in onze contreien populair is. IS wil er geen misverstand over laten bestaan: "Wij haten jullie eerst en vooral omdat jullie ongelovigen zijn." [4] 
Vertalingen

Meer informatie

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. neokolonialisme op website: Etymologiebank.nl
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. de Standaard ZATERDAG 4 FEBRUARI 2017
  4. Volkskrant Sebastien Valkenberg is filosoof 26 februari 2017