nabít
Uiterlijk
- na·bít
nabít perfectief
- laden; het plaatsen van kogels in bijvoorbeeld een geweer
- (natuurkunde) laden, opladen; van elektrische energie voorzien
- slaan, rammen
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | nabiji / nabiju | nabijeme | |
tweede persoon | informeel | nabiješ | nabijete |
formeel | nabijete | ||
derde persoon | nabije | nabijí / nabijou |
- Oude schrijfwijze: nabíti perfectief
- –
- vybít
- –