munningen

Noors

Woordafbreking

• mun·nin·gen

Naar frequentie	39899

Zelfstandig naamwoord

munningen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van munning

Schrijfwijzen

• munninga, v

Nynorsk

Woordafbreking

• mun·nin·gen

Zelfstandig naamwoord

munningen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van munning

Schrijfwijzen

• munninga, v