munkene

Deens

Woordafbreking

• mun·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

munkene, mv

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van munk

Noors

Woordafbreking

• mun·ke·ne

Naar frequentie	16690

Zelfstandig naamwoord

munkene, mv

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van munk

Nynorsk

Woordafbreking

• mun·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

munkene,

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van munk