mouillering
Uiterlijk
- Geluid: mouillering (hulp, bestand)
- mouil·le·ring
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | mouillering | - |
verkleinwoord | - | - |
mouillering
- (taalkunde) het verschijnsel in de spraak waarbij een harde medeklinker (meestal een plosief) zachter wordt uitgesproken. Dit komt er meestal op neer dat de tong minder of helemaal geen contact meer maakt met het verhemelte
- Het woord 'mouillering' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.