morfine
Uiterlijk
- mor·fi·ne
- van Duits Morphin, een eponiem dat verwijst naar Morpheus, in de Griekse mythologie de god van de dromen, in de betekenis van ‘bedwelmend middel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1843 [1] [2] [3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | morfine | - |
verkleinwoord | - | - |
- (scheikunde), (medisch) C17H19NO3 een alkaloïde dat het werkzame bestanddeel van opium is
- Hem werd morfine toegediend vanwege de hevige pijnen wooronder hij leed.
- morphine (in de officiële spelling tot 1955)
1.een alkaloïde dat het werkzame bestanddeel van opium is
- Het woord morfine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "morfine" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ morfine op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "morfine" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 3 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Eponiem in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Scheikunde in het Nederlands
- Medisch in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 99 %
- Prevalentie Vlaanderen 99 %