mondkus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mondkus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɔntkʏs / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• mond·kus

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  mond zn  en  kus zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mondkus	mondkussen
verkleinwoord	mondkusje	mondkusjes

Zelfstandig naamwoord

de mondkus m

1. een zoen op de mond

   • Op de nonnenschool zat ik in een klas met alleen maar meisjes en onder elkaar werden gesprekken gevoerd over het grote verschil tussen een mondkus en een tongkus.  
   • Tot slot. Er zijn gelukkig een paar vrouwen die mij kussen. Op de linkerwang, op de rechter en de derde kus op de neus, of op de mond. Een mond-op-mondkus. Dat is, in elkaars armen, een prettig gevoel, want daaruit blijkt een wederzijdse sympathie. Dus dan kus je elkaar een keer innig op de mond. Of twee keer. Of drie keer. In het openbaar. Waar iedereen bijstaat. En, voordat je elkaar loslaat, nog een lange, laatste keer. Dat mag. Kon vroeger niet.  
   • Goedlachs komt moeder / in bikini uit de keuken, haar zenuwen zonder hulp // de baas vandaag. [...] Zich verheugend / op de herinnering alvast, schrikt ze haar wederhelft // met de zachtste mondkus wakker – en vader vuilbekt niet / ditmaal maar richt zich glunderend uit zijn ligstoel op, / fluistert "moet je eens horen" in moeders oor, // verdwijnt de wijd openstaande vesting in.  

Synoniemen

• mond-op-mondkus

Gangbaarheid

• Het woord 'mondkus' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mondkus" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.