Naar inhoud springen

mirare/vervoeging

Uit WikiWoordenboek
vervoeging van het Latijnse werkwoord mīrāre
Indicativus
PraesensImperfectumFuturum simplex
actiefpassiefactiefpassiefactiefpassief
egomīrō egomīror egomīrābam egomīrābar egomīrābō egomīrābor
mīrās mīrāris mīrābās mīrābāris mīrābis mīrāberis
is, ea, idmīrat is, ea, idmīrātur is, ea, idmīrābat is, ea, idmīrābātur is, ea, idmīrābit is, ea, idmīrābitur
nōsmīrāmus nōsmīrāmur nōsmīrābāmus nōsmīrābāmur nōsmīrābimus nōsmīrābimur
vōsmīrātis vōsmīrāminī vōsmīrābātis vōsmīrābāminī vōsmīrābitis vōsmīrābiminī
eī/iī, eae, eamīrant eī/iī, eae, eamīrantur eī/iī, eae, eamīrābant eī/iī, eae, eamīrābantur eī/iī, eae, eamīrābunt eī/iī, eae, eamīrābuntur
PerfectumPlusquamperfectumFuturum exactum
actiefpassiefactiefpassiefactiefpassief
egomīrāvī egomīrātus, -a, -um sum egomīrāveram egomīrātus, -a, -um eram egomīrāverō egomīrātus, -a, -um erō
mīrāvistī mīrātus, -a, -um es mīrāverās mīrātus, -a, -um erās mīrāveris us, -a, -um eris
is, ea, idmīrāvit is, ea, idmīrātus, -a, -um est is, ea, idmīrāverat is, ea, idmīrātus, -a, -um erat is, ea, idmīrāverit is, ea, idmīrātus, -a, -um erit
nōsmīrāvimus nōsmīrātī, -ae, -a sumus nōsmīrāverāmus nōsmīrātī, -ae, -a erāmus nōsmīrāverimus nōsmīrātī, -ae, -a erimus
vōsmīrāvistis vōsmīrātī, -ae, -a estis vōsmīrāverātis vōsmīrātī, -ae, -a erātis vōsmīrāveritis vōsmīrātī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, eamīrāvērunt eī/iī, eae, eamīrātī, -ae, -a sunt eī/iī, eae, eamīrāverant eī/iī, eae, eamīrātī, -ae, -a erant eī/iī, eae, eamīrāverint eī/iī, eae, eamīrātī, -ae, -a erunt
Subiunctivus
PraesensImperfectum
actiefpassiefactiefpassief
egomīrem egomīrer egomīrārem egomīrārer
mīrēs mīrēris mīrārēs mīrārēris
is, ea, idmīret is, ea, idmīrētur is, ea, idmīrāret is, ea, idmīrārētur
nōsmīrēmus nōsmīrēmur nōsmīrārēmus nōsmīrārēmur
vōsmīrētis vōsmīrēminī vōsmīrārētis vōsmīrārēminī
eī/iī, eae, eamīrent eī/iī, eae, eamīrentur eī/iī, eae, eamīrārent eī/iī, eae, eamīrārentur
PerfectumPlusquamperfectum
actiefpassiefactiefpassief
egomīrāverim egomīrātus, -a, -um sim egomīrāvissem egomīrātus, -a, -um essem
mīrāverīs mīrātus, -a, -um sīs mīrāvissēs mīrātus, -a, -um essēs
is, ea, idmīrāverit is, ea, idmīrātus, -a, -um sit is, ea, idmīrāvisset is, ea, idmīrātus, -a, -um esset
nōsmīrāverīmus nōsmīrātī, -ae, -a sīmus nōsmīrāvissēmus nōsmīrātī, -ae, -a essēmus
vōsmīrāverītis vōsmīrātī, -ae, -a sītis vōsmīrāvissētis vōsmīrātī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, eamīrāverint eī/iī, eae, eamīrātī, -ae, -a sint eī/iī, eae, eamīrāvissent eī/iī, eae, eamīrātī, -ae, -a essent
Imperativus
PraesensFuturum
actiefpassiefactiefpassief
2e pers. enk.mīrā 2e pers. enk.mīrāre 2e pers. enk.mīrātō 2e pers. enk.mīrātor
3e pers. enk.mīrātō 3e pers. enk.mīrātor
2e pers. mv.mīrāte 2e pers. mv.mīrāmini 2e pers. mv.mīrātōte
3e pers. mv.mīrantō 3e pers. mv.mīrantor
Infinitivus
PraesensPerfectumFuturum
actiefpassiefactiefpassiefactiefpassief
mīrāre mīrārī mīrāvisse mīrātum, -am, -um esse mīrātūrum, -am, -um esse mīrātum īrī
Participium
PraesensPerfectumFuturum
actiefpassiefactief
mīrāns, -ntis mīrātus, -a, -um mīrātūrus, -a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
mīrāndum, -a mīrāndus, -a, -um mīrātum, mīrātū