minnaar

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • min·naar
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van minnen met het achtervoegsel -aar en volgens regel 2.B[1].
enkelvoud meervoud
naamwoord minnaar minnaars
minnaren
verkleinwoord minnaartje minnaartjes

Zelfstandig naamwoord

minnaar m

  1. degene die iets of iemand liefheeft
  2. een persoon waarmee men een liefdesrelatie onderhoudt, in het bijzonder een buitenechtelijke liefdesrelatie
     's Ochtends was ze sprankelend vrolijk, verzekerde hem dat hij de beste minnaar was die ze in haar hele leven was tegengekomen, hoewel dat er natuurlijk niet zoveel waren geweest, corrigeerde ze blozend en ze giechelde.[2]
Synoniemen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. [1] Taalunieversum » leidraad » verdubbeling van medeklinkers
  2. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Blauwe ster” (2016), Uitgeverij Prometheus, ISBN 9789044628265
  3. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be