masculien

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

teken van de man
Uitspraak
Woordafbreking
  • mas·cu·lien
Woordherkomst en -opbouw
  • uit het Latijn [1]
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen masculien masculiener masculienst
verbogen masculiene masculienere masculienste
partitief masculiens masculieners -

Bijvoeglijk naamwoord

masculien [2]

  1. met kenmerken die typische voor mannen zouden gelden
    • Van het masculiene stigma dat als koperpoets op haar instrument kleeft, heeft ze weinig last. Sensuele lijnen of fragiele verstillingen zijn haar ding, militaire stotterinkjes en virtuoze loopjes zet ze neer met jaloersmakende precisie. [3] 
    • Een groepje Amerikaanse mannen heeft er een sport van gemaakt om maffe masculiene versies te maken van clichéfoto's die vrouwen in hun ogen vaak van zichzelf maken. Een springkiekje voor de Eiffeltoren, selfie op de zonnebank of een snapshot van zongebruinde benen in het zand van een paradijselijk strand. [4] 
  2. (taalkunde) een van de geslachten van zelfstandige naamwoorden
Synoniemen
Antoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

81 % van de Nederlanders;
66 % van de Vlamingen.[5]


Verwijzingen

  1. masculien op website: Etymologiebank.nl
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. De Standaard 06/04/2013 door tjb
  4. Tubantia Timon Van Mechelen 01-10-2015
  5. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be