maravilla
Uiterlijk
- Uit Latijn mirabilia, mv van mirabilis “wonderbaarlijk”.
- ma·ra·vi·lla
enkelvoud | meervoud |
---|---|
maravilla | maravillas |
maravilla v
- wonder
- bewondering
- (plantkunde) plantesoort met opvallend felgekleurde bloemen, o.m.
vervoeging van |
---|
maravillar |
maravilla
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van maravillar
- gebiedende wijs (bevestigend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van maravillar
- maravilla in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española