mantica

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈman.tɪ.ka/

Woordafbreking

• man·ti·ca

Zelfstandig naamwoord

măntĭca v

1. reiszak, ransel die aan beide zijden hangt

   «Mantica cantheri costas gravitate premebat.»

   Mijn reiszak drukte door zijn gewicht op de flanken van mijn knol.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	mantica	manticae
genitief	manticae	manticārum
datief	manticae	manticīs
accusatief	manticam	manticās
ablatief	manticā	manticīs
vocatief	mantica	manticae