mandibel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mandibel    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑnˈdibəl / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• man·di·bel

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn mandibula "kaak"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mandibel	mandibels
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

mandibel v / m

1. (anatomie) aanhangsel van het kopsegment waarmee insecten en schaaldieren kunnen bijten

   • Het resultaat bewees dat Atta cephalotes baat heeft bij zijn maaggeluid. Zonder ultrageluid zaagde de kaak met krachtpieken van 10 tot 30 milliNewton. Met een vibrerende kaak (mandibel) was de uitgeoefende kracht maximaal 5mN. 

2. (anatomie) ondersnavel van een vogel

   • De kaken bestaan uit de bovensnavel of maxilla en de ondersnavel of mandibula. 

• 

  1. Een wesp die met zijn mandibels stroop opzuigt.

• 

  2. Het mannetje van de deze vogel onderscheidt zich van het vrouwtje door een zwarte plek op de mandibel.

Synoniemen

• [2] ondersnavel

Antoniemen

• [2] maxilla

Gangbaarheid

• Het woord 'mandibel' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "mandibel" herkend door:

11 %	van de Nederlanders;
18 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.