magnus
magnus
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | magnus | magna | magnum | magnī | magnae | magna |
| genitief | magnī | magnae | magnī | magnōrum | magnārum | magnōrum |
| datief | magnō | magnae | magnō | magnīs | magnīs | magnīs |
| accusatief | magnum | magnam | magnum | magnōs | magnās | magna |
| ablatief | magnō | magnā | magnō | magnīs | magnīs | magnīs |
| vocatief | magne | magna | magnum | magnī | magnae | magna |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): magnior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): magnissimus | ||||||