loof

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  loof    (hulp, bestand)
• IPA: /lo:f/

Woordafbreking

• loof

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘gebladerte’ voor het eerst aangetroffen in 1287

(erfwoord) afkomstig van : Middelnederlands: loef (1240) Oudnederlands: louf (10e eeuw) Germaans: *lauba- m / o Indo-Europees: *lubh-eH2

Verwant in Germaans: West: Engels: leaf (Angelsaksisch: lēaf), Duits: Laub (Oudhoogduits: loub), Fries: leaf (Oudfries: lāf) Noord: Deens: løv g, Noors: løv-verk, Zweeds: löv-verk o, (Oudnoords: lauf o) Oost: Gotisch: lauf o

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	loof	(loveren)
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

loof o

1. gebladerte
2. (biologie) weefsel van lagere cryptogamen, waarbij zich geen verdeling in wortel, stengel en blad voordoet

Hyponiemen

• bloemkoolloof, dubbelloof, eikenloof, eiloof, grondsloof, roodloof, witloof, wortelloof, uienloof

Afgeleide begrippen

• loofboom, loofbos, loofgroen, loofhout, loofhut, loofklapper, loofrijk, loofwerk

Vertalingen

    1.   

Catalaans: fullatge (ca) m Deens: løv (da) g Duits: Blattwerk (de) o Engels: foliage (en) Faeröers: leyv (fo) o Frans: feuillage (fr) m, (van wortels, e.d.) fanes (fr) mv

Fries: leaf (fy) Italiaans: fogliame (it) m Noors: bladverk (no), løvverk (no) o Portugees: folhagem (pt) v Spaans: follaje (es) m Zweeds: lövverk (sv), bladverk (sv) o

Werkwoord

vervoeging van
loven

loof

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van loven
   

   • Ik loof. 

2. gebiedende wijs van loven
   

   • Loof! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van loven
   

   • Loof je? 

Gangbaarheid

• Het woord loof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "loof" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.