krydsning
Uiterlijk
- kryds·ning
Naar frequentie | 37494 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | krydsning | krydsningen | krydsninger | krydsningerne |
genitief | krydsnings | krydsningens | krydsningers | krydsningernes |
krydsning, g
- (biologie) kruising
- (figuurlijk) mengsel, mix
- (het) oversteken van een weg of plein
- (verkeer) kruising
- [1]: blanding
- [1]: krydsningsforsøg
- [4]: afkrydsning
- [1]: krydse
- krydsning in: Det Danske Sprog- og LitteraturselskabDen Dankse Ordbog op website:ordnet.dk