krenking
Uiterlijk
- kren·king
- Naamwoord van handeling van krenken met het achtervoegsel -ing.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | krenking | krenkingen |
verkleinwoord | krenkinkje | krenkinkjes |
de krenking v
- daad of uitlating die krenkend bedoeld is of zo overkomt
- Dat is een krenking op zich.
- affront, belediging, insult (2)
- Het woord krenking staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "krenking" herkend door:
80 % | van de Nederlanders; |
71 % | van de Vlamingen.[1] |
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be