kosmopoliet

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kosmopoliet    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌkɔsmopoˈlit / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• kos·mo·po·liet

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans  cosmopolite zn , in de betekenis van ‘wereldburger’ voor het eerst aangetroffen in 1776

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kosmopoliet	kosmopolieten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de kosmopoliet m

1. (persoon) wereldburger die zich overal (en dus eigenlijk ook nergens) thuis voelt

   • Kosmopoliet als hij was, had Heldring altijd gemopperd dat de koningin te weinig normale mensen ontmoette.  
   • Kosmopolieten houden er een dubbele culturele moraal op na, betoogt Ruud Koopmans. De culturele identiteit van minderheden willen zij beschermen, terwijl die van de meerderheid wordt weggezet als bedenkelijk nationalisme.  

2. (vlinders) bepaald soort nachtvlinder, Leucania loreyi 

Synoniemen

• [1] wereldburger, ubiquist

Verwante begrippen

• kosmos
• polis

Hyperoniemen

• [2] uilen, vlinders

Afgeleide begrippen

• [1] kosmopolitisch, kosmopolitisme

Vertalingen

    1. wereldburger die zich overal (en dus eigenlijk ook nergens) thuis voelt   

Engels: cosmopolite (en)

Gangbaarheid

• Het woord kosmopoliet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kosmopoliet" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
87 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.