koot

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koot    (hulp, bestand)
• IPA: / kot / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• koot

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘hielbeentje van het paard’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1445.
• erfwoord: Middelnederlands cōte ‘knokkel, botje, koot, bikkel’, ontwikkeld uit Oergermaans *kutō-; verdere herkomst onzeker. Evenals West-Vlaams keute ‘uitstekend gewrichtshoofd van beenderen’ en Nederduits Köte ‘koot’; daarnaast staat ablautend Fries keat ‘koot, bikkel’.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koot	koten
verkleinwoord	kootje	kootjes

Zelfstandig naamwoord

de koot v / m

1. (zoötomie) gedeelte van de ondervoet bij het paard tussen kogelgewricht en hoef
2. (bij uitbreiding) bikkeltje

Afgeleide begrippen

• Kootwijk, kootbeen, kootjongen, koten

Vertalingen

    1. hielbeentje van het paard   

Duits: Fessel (de) v, Köte (de) v Engels: pastern (en) Frans: paturon (fr) m

Pools: pęcina (pl) v Spaans: cuartilla (es) v

Werkwoord

vervoeging van
koten

koot

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van koten
2. gebiedende wijs van koten

Gangbaarheid

• Het woord koot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koot" herkend door:

78 %	van de Nederlanders;
64 %	van de Vlamingen.