kolonel
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- ko·lo·nel
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘hoofdofficier’ voor het eerst aangetroffen in 1580 [1]
- Afkomstig van het Latijnse columnella (kleine zuil). Als rang ontstaat de term in laat-zestiende-eeuws Italië. Het woord betekende 'officier die een colonne aanvoert'.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | kolonel | kolonels |
verkleinwoord | kolonelletje | kolonelletjes |
Zelfstandig naamwoord
kolonel m
- (militair) een hoge militaire rang
Vertalingen
1. een hoge militaire rang
Gangbaarheid
- Het woord kolonel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kolonel" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.