kollidere

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /kulɪˈdeːɾə/

Woordafbreking

• kol·li·de·re

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse werkwoord collidere.
• Noors werkwoord met het voorvoegsel kol- en met het achtervoegsel -ere.

Naar frequentie	47335

vervoeging
onbepaalde wijs	kollidere
tegenwoordige tijd	kolliderer
verleden tijd	kolliderte
voltooid deelwoord	kollidert
onvoltooid deelwoord	kolliderende
lijdende vorm	kollideres
gebiedende wijs	kollider
vervoegingsklasse	Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

kollidere

1. onovergankelijk botsen, collideren, in aanvaring komen, in botsing komen
2. onovergankelijk elkaar overlappen, samenvallen, coïncideren
3. onovergankelijk in strijd komen, in conflict komen

Synoniemen

• [1]: krasje
• [1]: kjøre inn i

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /kulɪˈdeːɾə/

Woordafbreking

• kol·li·de·re

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse werkwoord collidere.
• Noors werkwoord met het voorvoegsel kol- en met het achtervoegsel -ere.

vervoeging
onbepaalde wijs	kollidere kollidera
tegenwoordige tijd	kolliderer
verleden tijd	kolliderte
voltooid deelwoord	kollidert
onvoltooid deelwoord	kolliderande
lijdende vorm	kolliderast
gebiedende wijs	kollider
vervoegingsklasse	Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

kollidere

1. onovergankelijk botsen, collideren, in aanvaring komen, in botsing komen

   «Dei to toga kolliderte i nærleiken av Badarwas i India.»

   De twee treinen botsten in de nabijheid van Badarwas in India.

2. onovergankelijk elkaar overlappen, samenvallen, coïncideren
3. onovergankelijk in strijd komen, in conflict komen

Synoniemen

• [1-3]: kollidera
• [1]: krasja
• [1]: krasje
• [1]: køyra inn i
• [1]: køyre inn i