knikken

Het rood- en het blauw-wit gestreepte rietje laten zien hoe eenvoudig je ze kunt knikken.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  knikken    (hulp, bestand)
• IPA: /'knɪkə(n)/

Woordafbreking

• knik·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘het hoofd heen en weer bewegen’ voor het eerst aangetroffen in 1300

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
knikken	knikte	geknikt
zwak -t	volledig

Werkwoord

knikken

1. een verticale beweging met het hoofd maken

   • Hij knikte een snelle groet in het voorbijgaan. 

   ▸ Ik knikte en wees naar beneden in de richting van de groene plas.

2. (werktuigbouwkunde) hoekig buigen

Hyponiemen

• jaknikken, overknikken, toeknikken

Afgeleide begrippen

• geknik, knikarm, knikkebollen, knikbloem, knikgrens, knikker, knikkracht, knikpan, knikspant, knikstag

Vertalingen

    1. een verticale beweging met het hoofd maken   

Deens: nikke (da) Duits: nicken (de) Engels: nod (en) Frans: hocher (fr)

Latijn: nūtō (la), adnuō (la) Noors: nikke (no) Spaans: cabecear (es) Zweeds: nicka (sv)

Zelfstandig naamwoord

de knikken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord knik

Gangbaarheid

• Het woord knikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knikken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.