knieve

Uit WikiWoordenboek

Limburgs

Uitspraak
  • IPA: /ˈkniːvɐ/ (Etsbergs)
stamtijd
infinitief verleden
tijd
voltooid
deelwoord
knieve
kneef
gekneve
klasse 1 volledig

Werkwoord

knieve

  1. bemoeilijken
    «De raenge kneef 't óm g'm wèdstrieje tö haaje.»
    De regen bemoeilijkte het om de wedstrijd te houden.