knappen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  knappen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• knap·pen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘een geluid (knap) maken, met een knap breken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1573

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
knappen	knapte	geknapt
zwak -t	volledig

Werkwoord

knappen

1. ergatief hoorbaar zijdelings bezwijken

   • De stok was klem komen zitten en in tweeën geknapt. 

2. produceren van een knappend, spetterend geluid door een brandend vuur

   • het haardvuur knapte gezellig. 

   ▸ Op dat moment knapte het haardvuur, Lauritz rekte zich tevreden uit in zijn enorme fauteuil en deed zijn mond open om iets te zeggen.

Hyponiemen

• afknappen, opknappen

Afgeleide begrippen

• knaphandig, knapkoek, knapzak

Vertalingen

    1. hoorbaar zijdelings bezwijken   

Deens: smælde (da) Duits: knacken (de) Engels: crack (en)

Frans: craquer (fr) Spaans: chasquear (es), crujir (es)

Zelfstandig naamwoord

de knappen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord knap

Gangbaarheid

• Het woord knappen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knappen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.

Deens

Woordafbreking

• knap·pen

Zelfstandig naamwoord

knappen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van knap