klote

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klote    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklotə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• klo·te

Woordherkomst en -opbouw

• verwijzend naar kloten, "teelballen van een man", in de betekenis van ‘tussenwerpsel: uitroep van ergernis’ voor het eerst aangetroffen in 1927

Tussenwerpsel

klote!

1. (krachtterm) uitroep die ergernis uitdrukt

   • Klote! Ik ben mijn pasje vergeten. 

	stellend
onverbogen	klote
verbogen	klote
partitief	klotes

Bijvoeglijk naamwoord

klote

1. (pejoratief) erg onaangenaam, grote weerzin oproepend

   • Die hele manier van doen is toch gewoon klote, man!. 

2. (pejoratief) (vulgair) gebruikt als eerste deel van een samenstelling om het tweede deel een negatieve strekking te geven

   • Ik vond het door het gebrek aan actie echt een klotefilm. 

3. versterkend voorvoegsel (vulgair) gebruikt als eerste deel van samenstelling om het negatieve karakter van het tweede deel te versterken

   • Dat je haar fiets gejat hebt is een klotestreek. 

Synoniemen

• [1] beroerd, slecht

Afgeleide begrippen

•  kloterig bn 

2. woorden samengesteld met "klote" als eerste deel om het tweede deel een negatieve strekking te geven

• klotebaan
• klotebal
• kloteding
• klotegevoel
• klotefilm
• klotehuis
• klotekerel
• klotekind
• klotepartij
• kloteregen
• kloteschool
• klotesituatie
• klotevak
• kloteweer
• klotewerk
• klotespelling
• klotewedstrijd

3. woorden samengesteld met "klote" als eerste deel in de betekenis "heel erg in zijn soort"

• klotegat
• klotegriet
• klotestreek
• klotetroep
• klotezooi
• klotewijf

Verwante begrippen

•  kloot zn 
•  kloten ww 

Gangbaarheid

• Het woord klote staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klote" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.