klote

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klote    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklotə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• klo·te

Woordherkomst en -opbouw

• verwijzend naar kloten, "teelballen van een man", in de betekenis van ‘tussenwerpsel: uitroep van ergernis’ voor het eerst aangetroffen in 1927

	stellend
onverbogen	klote
verbogen	klote
partitief	klotes

Bijvoeglijk naamwoord

klote

1. (scheldwoord) beroerd, slecht, waar men grote afkeer van heeft

   • Die hele manier van doen is toch gewoon klote, man!. 

2. versterkend voorvoegsel (vulgair) (pejoratief) gebruikt als eerste deel van samenstelling om het negatieve karakter van het tweede deel te versterken

   • Dat je haar fiets gejat hebt is een klotestreek. 

Verwante begrippen

•  kloot zn 
•  kloten ww 

Gangbaarheid

• Het woord klote staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "klote" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.