klapperen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klapperen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klap·pe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘klepperen’ voor het eerst aangetroffen in 1540
• frequentatief gevormd uit klappen met het achtervoegsel -er

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
klapperen	klapperde	geklapperd
zwak -d	volledig

Werkwoord

klapperen

1. inergatief snel en luidruchtig tussen twee standen heen en weer wentelen

   • De vleugels van de opvliegende duif klapperden luid en hij schrok daar een beetje van. 

Gangbaarheid

• Het woord klapperen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'klapperen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.