klakken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van klakken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		klakken			te klakken
	toekomend		zullen klakken			te zullen klakken
voltooid	tegenwoordig		hebben geklakt			te hebben geklakt
	toekomend		geklakt zullen hebben			geklakt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	klakkend		geklakt			ev. klak	mv. verouderd klakt	klakke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	klak	klakt	klakt	klakt	klakt	klakken	klakken	klakken
verleden (o.v.t.)	klakte	klakte	klakte	klakte	klakte	klakten	klakten	klakten
toekomend (o.t.t.t.)	zal klakken	zult/zal klakken	zult/zal klakken	zult klakken	zal klakken	zullen klakken	zullen klakken	zullen klakken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou klakken	zou klakken	zou(dt) klakken	zoudt klakken	zou klakken	zouden klakken	zouden klakken	zouden klakken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geklakt	hebt geklakt	hebt/heeft geklakt	hebt geklakt	heeft geklakt	hebben geklakt	hebben geklakt	hebben geklakt
verleden (v.v.t.)	had geklakt	had geklakt	had geklakt	hadt geklakt	had geklakt	hadden geklakt	hadden geklakt	hadden geklakt
toekomend (v.t.t.t.)	zal geklakt hebben	zal/zult geklakt hebben	zult/zal geklakt hebben	zult geklakt hebben	zal geklakt hebben	zullen geklakt hebben	zullen geklakt hebben	zullen geklakt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geklakt hebben	zou geklakt hebben	zou/zoudt geklakt hebben	zoudt geklakt hebben	zou geklakt hebben	zouden geklakt hebben	zouden geklakt hebben	zouden geklakt hebben