kladderen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kladderen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈklɑdərə(n)/

Woordafbreking

• klad·de·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kladderen	kladderde	gekladderd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kladderen

1. overgankelijk slecht of onverzorgd schrijven

   • Ik kon niet lezen wat hij op dat papiertje had gekladderd. 

2. inergatief nat- of vuilmaken door gemors of gesmeer

   • Het kind kladderde met enkele verfpotjes. 

Synoniemen

• [1] krabbelen, kribbelen, kladden
• [2] kliederen, kledderen, klodderen

Verwante begrippen

• [1] gekladder, gekrabbel, gekribbel, klad
• [2] kwak kladder, kledder klodder, klieder, vlek, klad

Gangbaarheid

• Het woord kladderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kladderen" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.