kirkehistoriker

Uit WikiWoordenboek

Deens

Uitspraak
Woordafbreking
  • kir·ke·hi·sto·ri·ker
Woordherkomst en -opbouw
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkehistoriker     kirkehistorikeren     kirkehistorikere     kirkehistorikerne  
genitief   kirkehistorikers     kirkehistorikerens     kirkehistorikeres     kirkehistorikernes  

Zelfstandig naamwoord

kirkehistoriker, g

  1. (beroep), (religie) kerkhistoricus
Verwante begrippen

Verwijzingen