kieve

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈkiːvɐ/ (Etsbergs)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
kieve	keef	gekeve
klasse 1	volledig

Werkwoord

kieve

1. martelen

   «In g'm kriege woorte väöl luuj gekeve.»

   In de oorlog werden veel mensen gemarteld.

2. ruziën

   «'t Ènsigste det geer doontj is kieve!»

   Het enige wat jullie doen is ruziën!