kieperen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kieperen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kie·pe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘vallen, smijten’ voor het eerst aangetroffen in 1897
• frequentatief gevormd uit kiepen met het achtervoegsel -er

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kieperen	kieperde	gekieperd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kieperen

1. overgankelijk iets wegwerpen, gewoonlijk door een vat om te keren

   • Hij kieperde de inhoud van de asbak in de goot. 

Afgeleide begrippen

• omkieperen

Gangbaarheid

• Het woord kieperen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kieperen' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.