kerven

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ker·ven
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘insnijdingen maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
kerven
kerfde
korf
gekerfd
gekorven
klasse 3

zwak -d

volledig

Werkwoord

kerven

  1. met een scherp voorwerp een insnijding trachten te maken in een hard oppervlak
    • De vandaal gebruikte een afgebroken stuk glas om zijn initialen in het tafelblad te kerven. 
Afgeleide begrippen
Anagrammen
Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

de kervenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kerf

Gangbaarheid

96 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen