kegel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kegel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈke.xəl/

Woordafbreking

• ke·gel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘conus’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1276

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kegel	kegels
verkleinwoord	kegeltje	kegeltjes

Zelfstandig naamwoord

de kegel m

1. (wiskunde) een meetkundig lichaam met een cirkel als grondvlak en uitlopend in een punt
2. de flesvormige houten stukken van het kegelspel
3. (biologie) elk van de kleurgevoelige zintuigcellen in het netvlies van het oog
4. (informeel) naar alcohol stinkende adem

Synoniemen

• [1] conus
• [2] kater

Verwante begrippen

• [1] meetkunde

Hyponiemen

   

Zuidkegel askegel cirkelkegel dennenkegel ijskegel lichtkegel neuskegel omwentelingskegel puinkegel schaduwkegel segerkegel sparrenkegel verkeerskegel

Afgeleide begrippen

   

kegelas kegelbaan kegelbal kegelbij kegelbijen kegelbijvlieg kegelbladroller kegelclub kegeldragend kegelen kegelgalwesp kegeljongen kegellager kegelmantel kegelmorielje kegelmos kegelmot kegelnarcisvlieg kegelpalpje kegelplank kegelprojectie kegelrob kegelschip kegelsilene kegelslak kegelslakken kegelsnede kegelspel kegelspin kegelsteen kegeltolhorens kegelvlak kegelvormig kegelvrucht spitse kegelgalwesp stompe kegelgalwesp

Vertalingen

    1. een meetkundig lichaam met een cirkel als grondvlak en uitlopend in een punt   

Afrikaans: keël (af) Catalaans: con (ca) Duits: Kegel (de) m Engels: cone (en) Esperanto: keglo (eo), konuso (eo) Frans: cône (fr) m Hongaars: kúp (hu), báb (hu) IJslands: keila (is) Italiaans: cono (it) m

Lets: konuss (lv) Oppersorbisch: kehel (hsb) Pools: stożek (pl), kręgiel (pl) Roemeens: con (ro), popic (ro) Russisch: конус (ru) (kónus), кегля (ru) (kéglja), сосулька (ru) Spaans: cono (es) m Tsjechisch: kužel (cs), spratek (cs) Turks: kiy (tr), koni (tr), kiy (tr), gayri mesru çocuk (tr), veledi zina (tr) Zweeds: kon (sv), kägla (sv)

    2. de flesvormige houten stukken van het kegelspel   

Spaans: bolo (es) m

Werkwoord

vervoeging van
kegelen

kegel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kegelen
   

   • Ik kegel. 

2. gebiedende wijs van kegelen
   

   • Kegel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kegelen
   

   • Kegel je? 

Gangbaarheid

• Het woord kegel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kegel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.