keeraafs

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • keer·aafs
Woordherkomst en -opbouw
stellend
onverbogen keeraafs
verbogen keeraafse

Bijvoeglijk naamwoord

keeraafs

  1. in onjuiste, tegengestelde richting, in strijd met wat correct is
     Maar nu lees ik daar ook een paar mij werkelijk-verbazende uitspraken, b.v.: ‘Wij Belgen vinden Nederlanders warhoofden’. Dat vind ik onbegrijpelijk, ja volkomen keeraafs.[3]
  2. niet bereid om te doen wat anderen zeggen of het voorbeeld van anderen te volgen
     Als kind reeds was zij keeraafs: in alles tegen stroom op, geen werkenszin, vol zotte kuren, koppig als een os, vals als een kat, met vreemde voeren en manieren - te snel en te fijn uitgegroeid, preus in de kleren, wild, driftig, kittelachtig van bloed, met iets in haar doening waarvan geen mens kon weten wáár ze 't geërfd had, of uit welke orije het mocht ontstaan zijn.[4]
Synoniemen
Overerving en ontlening

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. keeraafs op website: Etymologiebank.nl
  3. Bronlink geraadpleegd op 15 oktober 2021 Weblink bron Reacties van lezers : Wiens das zit er nou scheef? in: Neerlandia., jrg. 67 nr. 4 (april 1963), Algemeen Nederlands Verbond, Den Haag, p. 62
  4. Bronlink geraadpleegd op 15 oktober 2021 Weblink bron “De teleurgang van de Waterhoek.”, 7e druk (1970), Desclée de Brouwer, Brugge / Utrecht, p. 10