karate

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  karate    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ka·ra·te

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Japans, in de betekenis van ‘verdedigingssport’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1961

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	karate	-
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

karate o

1. (sport) Japanse gevechtsport

Verwante begrippen

• karateslag, karategevecht, karatefilm, karateka

Vertalingen

    1. japanse gevechtsport   

Duits: Karate (de) o Engels: karate (en) Frans: karaté (fr)

Italiaans: karaté (it) Spaans: karate (es) m

Gangbaarheid

• Het woord karate staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "karate" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Zelfstandig naamwoord

karate

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

Afgeleide begrippen

karatefederasie karatehou karatekampioen karatekampioenskap

karateklub karatepak karatespan karatetegniek

Verwante begrippen

• karateka
• kata
• kihon
• kumite
• sensei

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Zelfstandig naamwoord

karate

1. (sport) karate

Pools

Zelfstandig naamwoord

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

Verwante begrippen

• karateka

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Schots

Zelfstandig naamwoord

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Slowaaks

Uitspraak

• IPA: /karatɛ/

Woordafbreking

• ka·ra·te

Zelfstandig naamwoord

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

Afgeleide begrippen

• karatista m

Verwante begrippen

• karatistický
• karatistka v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Spaans

enkelvoud	meervoud
karate	-

Zelfstandig naamwoord

karate m

1. (sport) karate

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /karatɛ/

Woordafbreking

• ka·ra·te

Zelfstandig naamwoord

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	karate	karate
genitief	karate	karate
datief	karate	karate
accusatief	karate	karate
vocatief	karate	karate
locatief	karate	karate
instrumentalis	karate	karate

Hyperoniemen

• sport monbezield

Afgeleide begrippen

• karatista mbezield

Verwante begrippen

• kata v

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.