kakelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kakelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ka·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘het roepen van kippen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kakelen	kakelde	gekakeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

kakelen

1. inergatief (dierengeluid) geluiden voortbrengen zoals kippen dat doen

   • Toen hij de kippen kwam voeren, kakelden zij opgewonden en pikten hongering naar het voer. 

2. inergatief overdrachtelijk zinloos en luid praten

   • En dat mens kakelde de hele avond over van alles en niets. 

Vertalingen

    1. geluiden voortbrengen zoals kippen dat doen   

Afrikaans: kekkel (af)

Engels: cackle (en), cluck (en)

Gangbaarheid

• Het woord kakelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kakelen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.