jurer
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| jurer |
jurais |
juré |
| eerste groep | volledig | |
jurer
- overgankelijk zweren [A]; met een eed bekrachtigen
- schelden
- ↑ jurer (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr .
