irrationeel

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ir·ra·ti·o·neel
Woordherkomst en -opbouw
  • van Frans irrationnel, in de betekenis van ‘onberedeneerbaar’ voor het eerst aangetroffen in 1824; op te vatten als afleiding van rationeel met het ontkennend voorvoegsel in- [1][2][3]
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen irrationeel irrationeler irrationeelst
verbogen irrationele irrationelere irrationeelste
partitief irrationeels irrationelers -

Bijvoeglijk naamwoord

irrationeel

  1. niet volgens logisch nadenken, zonder het gebruik van je verstand, strijdig met de rede
    • Woede eist vergelding. Dit kan op twee manieren, die beide volgens Nussbaum verwerpelijk zijn. Ofwel de vergelding heeft tot doel de oude situatie te herstellen, maar dat is onmogelijk en dus irrationeel. Ofwel de vergelding is erop gericht het slachtoffer te vernederen en zodoende dus immoreel. [4] 
    • Ze pruilt, barst uit in irrationele woede, of huilt geluidloos. [5] 
  2. van getallen dat ze niet op te schrijven zijn als een breuk van gehele getallen
    • De wortel van 2 is een irrationeel getal. 
Synoniemen
Antoniemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

97 % van de Nederlanders;
97 % van de Vlamingen.[6]

Verwijzingen