invariant

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  invariant    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌɪɱvariˈjɑnt/

Woordafbreking

• in·va·ri·ant

Woordherkomst en -opbouw

• [zelfstandig naamwoord] zelfstandig gebruik van het bijvoeglijk naamwoord
• [bijvoeglijk naamwoord] van het Frans invariant; op te vatten als afleiding van variant met het ontkennend voorvoegsel in-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	invariant	invarianten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord} invariant v/m

1. onveranderd blijvende grootheid

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	invariant	invarianter	invariantst
verbogen	invariante	invariantere	invariantste
partitief	invariants	invarianters	-

Bijvoeglijk naamwoord

invariant

1. onveranderlijk

Hyponiemen

• tijdinvariant, tijdsinvariant, vermogensinvariant

Afgeleide begrippen

• invariantie

Vertalingen

    1.   

Spaans: invariante (es) v

Gangbaarheid

• Het woord invariant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'invariant' herkend door:

46 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Bijvoeglijk naamwoord

invariant

1. onveranderlijk

Overerving en ontlening

• Nederlands: invariant