instructief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  instructief    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪn.strʏk.ˈtif/

Woordafbreking

• in·struc·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van instructie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	instructief	instructieven
verkleinwoord	-	-

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

Zelfstandig naamwoord

instructief m

1. (taalkunde) naamval die het gebruikte middel aanduidt

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	instructief	instructiever	instructiefst
verbogen	instructieve	instructievere	instructiefste
partitief	instructiefs	instructievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

instructief

1. instructies bevattend, leerzaam

   • Opmerkingen die een instructief karakter hadden. 

Synoniemen

• informatief

Gangbaarheid

• Het woord instructief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "instructief" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.