instructeur

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  instructeur    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·struc·teur

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘leermeester’ voor het eerst aangetroffen in 1664
• afgeleid van het Franse 'instructeur' of daarvoor van het Latijnse 'instructor'
• Naamwoord van handeling van instrueren met het achtervoegsel -eur

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	instructeur	instructeurs
verkleinwoord	instructeurtje	instructeurtjes

Zelfstandig naamwoord

instructeur m

1. (onderwijs) (beroep) iemand die anderen instrueert (onderricht) in een vaardigheid

Verwante begrippen

• mannelijke vorm van instructrice

Synoniemen

• leraar, meester, onderwijzer

Vertalingen

    1.   

Duits: Instrukteur (de) m Engels: instructor (en), teacher (en)

Frans: instructeur (fr) m Spaans: instructor (es) m

Gangbaarheid

• Het woord instructeur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "instructeur" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.