institutt

Uit WikiWoordenboek

Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • in·sti·tutt, ins·ti·tutt
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse voltooid deelwoord institutum, dat van het Latijnse werkwoord instituere komt
  • Noors zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel in-.
Naar frequentie 15564
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   institutt     instituttet     institutt
institutter   		  institutta
instituttene  
genitief   institutts     instituttens     institutts
institutters   		  instituttas
instituttenes  

Zelfstandig naamwoord

institutt o

  1. (algemeen) instituut
  2. (onderwijs) instituut
  3. (medisch) instituut
  4. (juridisch) instituut
Afgeleide begrippen
Typische woordcombinaties
  • [3]: fysikalsk institutt
fysiotherapeutisch instituut, instituut voor fysiotherapie

Zelfstandig naamwoord

institutt, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van institutt
Schrijfwijzen


Nynorsk

Uitspraak
Woordafbreking
  • in·sti·tutt, ins·ti·tutt
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse voltooid deelwoord institutum, dat van het Latijnse werkwoord instituere komt
  • Nynorsk zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel in-.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   institutt     instituttet     institutt     institutta  

Zelfstandig naamwoord

institutt o

  1. (algemeen) instituut
  2. (onderwijs) instituut
  3. (medisch) instituut
  4. (juridisch) instituut
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Typische woordcombinaties
  • [1]: Matematisk institutt ved Universitetet i Oslo
Instituut voor Wiskunde aan de Universiteit van Oslo
  • [3]: fysikalsk institutt
fysiotherapeutisch instituut, instituut voor fysiotherapie

Zelfstandig naamwoord

institutt, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van institutt
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=institutt&oldid=3317852"