inscriptie
Uiterlijk
- Geluid: inscriptie (hulp, bestand)
- in·scrip·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inschrift’ voor het eerst aangetroffen in 1541 [1]
- samenstelling van in en scriptie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | inscriptie | inscripties |
verkleinwoord | inscriptietje | inscriptietjes |
de inscriptie v
- Een opschrift dat in de ondergrond is gemaakt (meestal gebeiteld in steen of gegraveerd in metaal).
- Het Corpus Inscriptionum Latinarum (CIL) is een voorbeeld van een poging van geleerden (in het bijzonder Theodor Mommsen) om alle ons bekende inscripties voor één taal (hier het Latijn) op een gestructureerde manier uit te geven.
- Het woord inscriptie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inscriptie" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "inscriptie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be