injecteren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
injecteren	injecterend
injectie	geïnjecteerd

Uitspraak

• Geluid:  injecteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·jec·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse injecter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
injecteren	injecteerde	geïnjecteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

injecteren

1. (overgankelijk) het inbrengen van een vloeistof in een gesloten vat of lichaam middels een holle naald

   Hij injecteerde de onbekende stof in de gaschromatograaf.

Synoniemen

• [1] inspuiten

Afgeleide begrippen

• injecteerbaar, injecteur, injectie

Vertalingen

    1. het inbrengen van een vloeistof in een gesloten vat of lichaam middels een holle naald   

Catalaans: injectar (ca) Duits: injizieren (de), einspritzen (de) Engels: inject (en) Frans: injecter (fr)

Italiaans: iniettare (it) Portugees: injectar (pt) Spaans: inyectar (es)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.