injecteren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
injecteren	injecterend
injectie	geïnjecteerd

Uitspraak

• Geluid:  injecteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·jec·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inspuiten’ voor het eerst aangetroffen in 1954
• afgeleid van het Franse injecter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
injecteren	injecteerde	geïnjecteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

injecteren

1. overgankelijk het inbrengen van een vloeistof in een gesloten vat of lichaam middels een holle naald

   • Hij injecteerde de onbekende stof in de gaschromatograaf. 

Synoniemen

• [1] inspuiten

Afgeleide begrippen

• injecteerbaar, injecteur, injectie

Vertalingen

    1. het inbrengen van een vloeistof in een gesloten vat of lichaam middels een holle naald   

Catalaans: injectar (ca) Duits: injizieren (de), einspritzen (de) Engels: inject (en) Frans: injecter (fr)

Italiaans: iniettare (it) Portugees: injectar (pt) Spaans: inyectar (es)

Gangbaarheid

• Het woord injecteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "injecteren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.