inductilis

Latijn

Woordafbreking

• in·duc·ti·lis

Woordherkomst en -opbouw

• (Volkslatijn), afgeleid van het werkwoord inducere “inbrengen”.

Bijvoeglijk naamwoord

inductilis

1. ingebracht, bevrucht (van zeug)

   ▸ Et tunc ad servitium exigat duos porcos, quos vulgo inductiles vocant, et unum lateralem et unum porcellum, et quatuor gallinas, etc.

Vertaling ontbreekt, voeg deze alstublieft toe.

Verbuiging

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	inductilis	inductilis	inductile	inductilēs	inductilēs	inductilia
genitief	inductilis	inductilis	inductilis	inductilium	inductilium	inductilium
datief	inductilī	inductilī	inductilī	inductilibus	inductilibus	inductilibus
accusatief	inductilem	inductilem	inductile	inductilēs	inductilēs	inductilia
ablatief	inductilī	inductilī	inductilī	inductilibus	inductilibus	inductilibus
vocatief	inductilis	inductilis	inductile	inductilēs	inductilēs	inductilia
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): inductilior
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): inductilissimus

Verwante begrippen

• inducere