inculturatie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • in·cul·tu·ra·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord inculturatie -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de inculturatiev

  1. (religie), (geschiedenis) het proces waarbij elementen uit een bepaalde religie of cultuur geïntegreerd worden in een andere cultuur; meestal gebruikt in rooms-katholieke context
    • Reeds in de eerste contacten met de Grieks-Romeinse cultuur vormde inculturatie een belangrijk hulpmiddel bij de kerstening. 
    • De aandacht ging deze voorlaatste dag van de Missiologische Week van Leuven inderdaad weer spontaan naar Afrika, ofschoon er ook twee inleidingen over de inculturatie in Zuid-Amerika op het programma stonden. [2]
Verwante begrippen
Vertalingen

Meer informatie

Verwijzingen

Gangbaarheid