inbreken

Wanneer inbreken gefilmd wordt...

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
inbreken	inberekend
inbraak	ingebroken

Uitspraak

• Geluid:  inbreken    (hulp, bestand)
• IPA: /'ɪnbrekə(n)/

Woordafbreking

• in·bre·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  in bw  en  breken ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
inbreken	brak in	ingebroken
klasse 4	volledig

Werkwoord

inbreken

1. inergatief zich met geweld een toegang verschaffen

   • Er werd ingebroken en de inbrekers namen een tas mee waar toevallig mijn paspoort in zat. 

Vertalingen

    1. zich met geweld een toegang verschaffen   

Afrikaans: inbreek (af) Duits: einbrechen (de)

Engels: break an entry (en)

Gangbaarheid

• Het woord inbreken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inbreken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.