inbiggen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  inbiggen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɪmbɪɣə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• in·big·gen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  in bw  en  biggen ww , een verwijzing naar de manier waarop biggetjes elkaar verdringen rond de tepels van een zeug

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
inbiggen	bigde in	ingebigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

inbiggen

1. ergatief als buitenstaander door doelbewust optreden deel van een groep worden

   ▸ Zo bewandelt Canetti een derde weg tussen zij die de massa willen indammen en onderdrukken, en zij die de massa willen kanaliseren of manipuleren. Daartegenover stelt hij de ambitie om de massa te begrijpen door er deel van uit te maken en er diep, heel diep in door te dringen. (…) Hoe moeten we deze houding begrijpen? Moeten we als een soort Wierd Duk inbiggen bij het ‘gewone volk’?

   ▸ ‘(…) We weten niet goed hoe je je moet inbiggen. Misschien hebben we gewoon te weinig gevoetbald.’ Een geraadpleegde deskundige bevestigde dat. Jongens spelen van jongs af aan anders dan meisjes, zei ze. ‘Meisjesgroepen zijn meestal veel kleiner, vriendinnen vormen hooguit drietallen. Ze doen nauwelijks ervaring op met grote groepen, met hoe je daarin iemand kunt zijn. (…)’

   ▸ De journalistieke beroepscode is streng over infiltratie – en terecht. Het ’open vizier’ heeft de voorkeur. Je ergens met een leugentje inbiggen mag alleen als entree langs de gebruikelijke kanalen niet lukt én als er een ’groot maatschappelijk belang’ mee is gediend.

'zich inbiggen

1. wederkerend door binnendringen een plaats verwerven

   ▸ Ik hoef een gehaktstaaf maar aan te kijken of hij heeft zich al in mijn buikwand en taille ingebigd.

Gangbaarheid

• Het woord 'inbiggen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.